3 dingen die improvisatietheater mij leerde

En hoe het jou als ZP’er ook kan helpen.

“Kan ik niet gewoon mijn geld terugkrijgen?” vroeg ik de telefoniste, toen in 2008. Maar nee, het was óf deze workshop óf geen workshop. “Ggggggghhhh, oké, doe dan maar.”

En gelukkig maar. Ik heb in mijn 8 jaar als ondernemer heel veel geleerd: van collega’s, van boeken, van projecten, van partners, van mijn opleiding en van coaches. Maar nergens leerde ik zoveel ondernemers-lessen als bij improvisatietheater.

Hier 3 lessen op een rijtje, waar jij als zelfstandig professional ook nog iets aan kan hebben.

1.     Loslaten

Met hart en ziel in je werk zitten betekent ook: met hart en ziel je ergens over opwinden. Als een project niet zoals gepland ging, kon ik me daar waanzinnig over frustreren. Doe dan zoals ik het wil! Geef mij gelijk! Werk mee!

Bij improvisatietheater begin je met spelen vanuit… Niks. Dat trainde mij in het zien van wat er nu is. Ah, mijn medespeler houdt een zogenaamde bal vast. De scene gaat over jou, mij en een bal. Zonder tekst, choreografie, regie is het hier en nu het enige wat telt.

Ooit kreeg ik met mijn toenmalige bedrijf een prachtige nieuwe plek. De mogelijkheden leken eindeloos: zoveel mooie plannen en dure investeringen. Tot de locatie failliet ging. Een knap staaltje loslaten moest ik daarop toepassen. Terugkijkend was het een blessing in disguise: ik ben daarna eindelijk het werk gaan doen waar ik echt gelukkig van werd.

Inmiddels ben ik veel minder bezig met hoe het ‘eigenlijk zouden horen gaan’ of met het doordrukken van mijn briljante, vooropgezette plan. Ik heb geen gebrek aan passie voor mijn werk, maar ik laat mijn uitgestippelde idee stukken makkelijker los. Om vervolgens te werken met wat er wél is. Een oase van rust geeft dat.

2.     Fouten durven maken

Fouten. Van anderen had ik ze zo vergeven. Van mezelf echter veel moeilijker. Zoals ik ineen kromp als ik het foute antwoord zei in de klas, zo kromp ik ineen als iemand me wees op een spelfout op mijn website. Stom, stom, stom.

In improvisatietheater moet je fouten maken. Je kan alleen maar gave scenes maken als je bereid bent vol op je bek te gaan. Dus gaan veel oefeningen in improvisatietheater over stralend falen. Een fout maken en dan van de hele groep applaus krijgen. Het voelt eerst gek, en daarna héérlijk. Fout is goud.

Pas toen ik het in de workshop kon, faalplezier voelen, pas daarna kon ik het ook in mijn werkende leven toepassen. Gokjes werden grote gokken. Bijna-af-versies stilletjes publiceren wisselde ik in voor klad-versies luidruchtig de wereld in slingeren.

Ik zei zelfs ja op een impro-voorstelling spelen in het Duits, terwijl mijn Duitse spreekvaardigheid als matig bestempeld kan worden. Mijn hoogste faal-dichtheid to date en een kick waar ik een week op vooruit kon.

3.     Creativiteit

Och, zo’n platgetreden pad: creativiteit. Maar je zal beslist deze ultieme creativiteitsdoders herkennen: je bent gestrest, je hoofd zit vol en er móeten vooral veel dingen. Maar inspiratie, ho maar.

De meeste mensen die met improvisatietheater beginnen, doen dat omdat het gewoon zo verdraaid leuk is. Flink lachen, energie krijgen, niks is te gek. Juist hierdoor ontstaat er zoveel ruimte in je hoofd. Ruimte om te denken, om de dingen weer in perspectief te zien, of om te zien wat al die tijd voor je neus lag.

Een van mijn best lopende workshops Dansen voor Dummies is ontstaan vanuit een knotsgek idee: hoe fake je dat je danst. Het was nog nooit gedaan en dus was er geen concurrentie. Het zette mijn eigen gebrek (geen echt talent voor dansen) om in mijn kracht (ik weet als geen ander hoe het te faken). Hoe kóm je erop, wordt me wel eens gevraagd. Creatief denken dus.

Eén van mijn favoriete oefeningen in creatief denken is: Het Probleem & Het Voorwerp. Ik vertel jou een mogelijk probleem (mijn band is lek) en een willekeurig voorwerp (een caravan). Jij vertel mij hetzelfde (je wordt kaal en het voorwerp is een banaan). Vervolgens los ik jouw probleem op met mijn voorwerp (De caravan poets je tot hij glimt, vervolgens neem je hem overal mee naartoe en valt jouw kale kop in het niet naast de glimmende bovenkant van de caravan) en jij mijn probleem met jouw voorwerp (Van de banaan maak je een moes om het gat te dichten en met de schil bind je het stevig vast).

Behalve dat het een enorm grappige oefening is, werk je zo aan snel denken, onverwacht associëren en je probleemoplossend vermogen. Ik hoef vast niet uit te spellen wat je hier als zelfstandig professional aan hebt…

Is dat alles? Nee, ik leerde ook veel en veel beter presenteren, positief denken, storytelling, aandachtiger luisteren, lichaamstaal lezen en inzetten, beter leiden, makkelijker vrienden maken en ik werd er een betere ondernemer van.

En een véél leuker mens.

Heb je zin om het ook een keer te proberen?

Je kan me altijd mailen of bellen om te vragen wanneer de volgende open workshop is. Of ik kom een keer een workshop geven bij jou (of jouw bedrijf). 

• laura -at- lauradoorneweerd . nl

• Tel 06 123 66 278